* ... *

Ghana trip dag 56

Woensdag 27 maart 

Maar 2 uurtjes geslapen vannacht... Toen ik net in bed lag, had ik een hele melige bui. Toen wilde ik gaan slapen, maar zat ik nog steeds in die melige bui dus het slapen lukte niet. Rond 1 uur merkte ik dat de buikpijn steeds meer toe nam en de melige bui over was. Ik wilde graag naar het toilet maar dat durf ik niet 😳. Dus uiteindelijk met de erge buikpijn wakker gelegen tot 5 uur zoiets... Nog eventjes kunnen slapen maar raar gedroomd. In totaal anderhalf uur geslapen...

Om 9 uur was Lydia ons ontbijt aan het maken. Gebakken eitje met boterham. Toen zijn we in een trotro vertrokken naar de privé kliniek. Ik baalde wel dat we in een trotro gingen en over de slechte weg want dit deed extra veel pijn. 

Eenmaal aangekomen bij de kliniek moesten we even wachten en toen bloed laten prikken. Anne liet zich alleen testen op malaria en Indy en ik op malaria en buikgriep. Er kwam vervolgens uit dat we alle 3 malaria hebben. Toen hebben we een folder gekregen en in gesprek met de dokter. Ik heb mijn klachten doorgegeven en hierop wilde hij mijn bloed onderzoeken en een scan. In eerste instantie had ik zoiets van we wachten wel eerst af wat de medicatie tegen malaria doet en dan zien we wel verder. Uit de urine kwam voort dat ik een kleine urineweginfectie heb, hiervoor wilde hij mij antibiotica geven. Ik heb toen aangegeven dat ik het zelf wil proberen op te lossen met veel drinken, omdat ik anders in een maand tijd 2 x antibiotica heb. 

Overlegd met mama en papa en uiteindelijk toch voor gekozen om een scan te laten doen. Bij de scan kwam eruit dat mijn blinde darm geïnfecteerd is. De vrouw van de scan zij dat het met antibiotica te verhelpen is. Echter vind ik dat hier heel snel antibiotica zomaar wordt voorgeschreven en de vrouw van de scan is geen dokter want ze mocht me ook geen antibiotica voorschrijven. Papa en mama gebeld, foto doorgestuurd naar hun van de scan, en nog meer geregel. Besloten dat ik graag een Nederlandse dokter wil spreken en dat we nu doorgaan naar een ziekenhuis in Hohoe om me daar te laten onderzoeken door een dokter. Natuurlijk heb ik net vandaag geen oplader bij en is mijn telefoon in het ziekenhuis 3 procent. Het andere huis geappt en gevraagd of ze opladers en drinken kunnen komen brengen. Even gewacht en toen kon ik na een dokter. Verhaal verteld, scans laten zien en hij heeft me onderzocht. Hij kwam met de diagnose blinde darmontsteking en door middel van een tweede scan (ultra sound scan) zou moeten uitwijzen of ik terug naar Nederland kan vliegen of dat ik in Ghana zo snel mogelijk geopereerd moet worden. Dit omdat het obstructief kan zijn, dan moet ik zo snel mogelijk worden geopereerd. Als dat niet zo is, kan ik antibiotica slikken en naar Nederland vliegen. 

Met Martha, Vera en Lisanne afgesproken bij Carlitos, even mama en papa bellen en snel naar huis. Dit omdat we door moeten naar het ziekenhuis in Ho en daar krijg ik een scan. Toen we thuis waren, koffer ingepakt met de meest belangrijke spullen en na overleg met de meiden, de meiden die stage lopen in het Margret in Kpando hebben contacten met onder andere een anesthesist. Deze heeft gezegd dat ze de scan misschien vanavond in Kpando kunnen doen en anders morgen ochtend. Ook zijn er deze week Duitse dokters aanwezig waar ik ook eventueel door gezien zou kunnen worden. 

Uiteindelijk besloten dat ik in Kpando ga overnachten, toch liever met mijn status in een ziekenhuis zodat als er iets is, ik meteen hulp heb. Anne en Thirza hebben besloten om me te gaan. Thirza heeft contacten en loopt stage in het ziekenhuis. 

Eenmaal in het ziekenhuis gekomen, sliepen we in de isolatie kamer van de chirurgie en hadden we 2 bedden. Ik sta ook onder supervisie van de Emergency mocht er iets gebeuren. 

Wat een dag, dat kan ik je wel zeggen. Het is allemaal heel snel gegaan vandaag en heb er nog niet echt over na kunnen denken. Nu ik dit aan het typen ben, komt het besef momentje binnen. Gelukkig ben ik er zelf heel rustig onder en zien we het allemaal wel. De pijn is te hebben maar ik heb wel echt goede pijn. Pijnstilling werkt niet. 

Nu lekker slapen en we zien morgen wel weer verder hoe we het allemaal gaan regelen. De rest van de blog komt nog wel, maar ik kan me voorstellen dat jullie ook willen weten what is going on in here.