* B A B Y S C H A T J E S *

Ghana trip dag 20

Dinsdag 19 februari

3e stage dag in het ziekenhuis. Deze week mochten we nog op de Children Ward en NICU, erg leuk! Perfect the nurse was er weer en een andere verpleegkundige. We hadden eerst een meeting waar ze vertelde over medicatie wat ze hier gebruiken. Het was alleen voor ons niet zo interessant en we vielen beetje in slaap erdoor. Natuurlijk niet helemaal want dat is niet zo netjes.

Vervolgens na de afdeling en gekeken wie er nog waren en wie er bij zijn gekomen op de Children Ward en NICU.

Op de Children Ward lagen 6 kindjes. Nog een van vorige week. Een jongetje met meningitis, een ander jongetje met een acute astma aanval, een tweeling jongetjes waarvan er een veel bloedverlies had gehad en beide met een ontstoken penis, probably doordat thuisfront heeft geprobeerd ze te besnijden wat mislukt is... Tweeling was 6 maanden. Een jongen van 8 jaar die in een spijker was gaan staan dus een gat, ter grootte van een spijker, had in zijn voet.

Wondverzorging tweeling en jongen van 8 jaar gezien. Ik vond het mega interessant om te zien. Wel een beetje heartbreaking om de kindjes zo te zien huilen...

Op de NICU lagen 5 baby’s, twee van vorige week. Zij waren gelukkig beide aan de betere hand. Hele kleine baby van, zeggen ze, 20 weken maar wij geloven dit niet echt. Denken eerder aan richting de 30 weken geboren.

Moeder is thuis bevallen en wilde niet naar het ziekenhuis. Perongeluk is een dokter daar achter gekomen en heeft haar over kunnen halen dat ze mee gaat!

Andere baby geboren met 37 weken. Haar naam is Akoswa. Later op de dag kwamen we er achter dat de moeder psychische problemen heeft. De baby ligt hier met koorts. Dus de bedoeling is dat de lakens maar een beetje op haar liggen. Moeder had dit helemaal op haar gelegd, 2 lakens en liet haar een hele tijd alleen. Ik had haar het pakje van Mir aangegeven en moeder was er wel blij mee. Opgegeven moment was Akoswa veel aan het huilen en de moeder kwam maar niet, haar opgepakt en geknuffeld. Ze had ondertussen nog gepoept en was nog erger aan het huilen, toen moeder kwam kreeg ze flink commentaar van de andere moeders. Ik hoorde ze hun stem verheffen en kon ongeveer wel volgen wat ze zeiden. Dit nagevraagd aan verpleegkundige en dit was inderdaad zo...

Thuis kregen we te horen dat we morgen ook nog naar het ziekenhuis gaan, omdat het ziekenhuis graag wilt dat we 2 dagen in de week komen! Super leuk want dat betekent dat we nog een dag op de Children Ward en NICU mogen staan!!

Met Hugo en Marieke en Lydia gegeten. Jollof Rice met kip. Ik heb alleen niet zo’n honger dus maar weinig gegeten. Overleg gehad over de ene stage dag op woensdag in de kliniek. Nog niet geweest en moet nog geregeld worden. Overlegd en we willen vanaf volgende week een dag stage lopen bij the school for the Deaf. Indy en ik willen dan aan de slag als verpleegkundige daar. Dat houdt in, volgens Lydia, dat we in een kamer gaan zitten en First Aid verzorgen bij de kinderen!

Na het eten gaan slapen, erge hoofdpijn...

Water is ‘kapot’, een leiding is gesprongen en het hele dorp zit zeker zonder nu. Dus gedoucht met een plastic bak met water erin en een schepje 😹. Lekker creatief.

Morgen weer lekker naar mijn babyschatjes!
 

* LIFE BEGINS AT THE END OF YOUR COMFORT ZONE*

* A U K *

🇬🇭❤️