* B E Z O E K S T A G E S *

Ghana trip dag 5 

Maandag 4 februari 

Vanmorgen werd ik wakker met hele erge pijn bij mijn tanden. Mijn verstandskiezen komen op alle 4 de plekken door dus ik denk daarvan. Daardoor had ik vanmorgen alleen maar een heel klein beetje melk met cornflakes gegeten.

We hadden de taxi samen met Lydia naar Anfoega. In de taxi zat Lydia samen met Indy voorin en Romy, Anne en ik achterin. In Anfoega staat het ziekenhuis waar we stage gaan lopen. Eigenlijk zou ons ziekenhuis in Kpando, Margret Marquart Hospital zijn maar dit is veranderd in het Anfoega Catholic Hospital. Dit is ongeveer 45 minuten tot een 1 uur rijden.

Eenmaal aangekomen hier, stond de financiële directeur voor ons klaar. De echte directeur was er momenteel niet. Eerst mochten we in zijn kantoor komen en kregen we uitleg. Hij was erg aardig en verzekerde ons dat we altijd naar hem toe mochten, komen mochten we ergens mee zitten.

Vervolgens kregen we een rondleiding in het ziekenhuis. We hebben de kraam en kind afdeling gezien, vrouwenafdeling, mannenafdeling, spoed afdeling, het lab en een soort van apotheek in het ziekenhuis! Super interessant maar echt zo anders dan bij ons. Ik vond het ook erg heftig om te zien zo.

We liepen een gebouw in hier zat de apotheek als eerste met een wachtruimte, daarna had je een soort spoed afdeling met ook een wachtruimte en nog een afdeling met een wachtruimte. Alle wachtruimtes zaten erg vol met mensen. Bizar om te zien. Toen de directeur naar de mensen iets zei, reageerde ze meteen en allemaal heel braaf in koor. Heel bizar om te zien.

Bij iedere afdeling mochten we even naar binnen en zien hoe het er uit zag.

Hierna gingen we nog even mee naar zijn kantoor om te vragen hoelaat we er moesten zijn. Dit allemaal afgesproken en ondertussen kregen we een drankje van de directeur. Er stond op ‘Malt Energy Drank’, wat was dit smerig zeg. Het smaakte erg naar bier, maar dan nog viezer. Dit maar daarna weggegooid, wel stiekem hihi.
 

Nog steeds super erge pijn aan mijn tanden, zo vervelend....
 

Trotro gepakt naar Hohoe station. Eerste keer in de trotro, wat was ik blij dat ik met Anne voorin kon zitten. Achterin was het helemaal volgeduwd met mensen. Hier aangekomen pakte we een taxi naar ‘School for the Deaf’. Onderweg nog voor ieder 2 ‘oliebollen broodjes’ gekocht. Jammer genoeg kon ik dit ook niet eten, drinken deed al teveel pijn eigenlijk.

Aangekomen bij ‘School for the Deaf’, gingen we ook weer eerst met de directeur praten. Ondertussen kreeg Lydia een telefoontje dat onze stage in het ziekenhuis in plaats van donderdag, maandag pas begint. Ik vind dit echt mega fijn, zodat ik eerst goed kan wennen aan de cultuur en de warmte hier.

Dat betekent dus dat we van donderdag tot en met zondag weekend hebben 😍.

Bij ‘School for the Deaf’ kregen we vervolgens een rondleiding. Ik vond dit zo indrukwekkend.

Eerst liepen we langs een gebouwtje waar 3 dove mensen, rond de 40, de stoeltjes van hout aan het repareren waren. Zo enthousiast hoe ze reageerde op ons. Vervolgens kwamen we een vrouw tegen die de kinderen les gaf. Iedereen zegt constant tegen ons ‘Your welkome’, erg lief.

Vervolgens kwamen we aan bij een heel groot gebouw waar er mensen, begeleiders, aan het koken waren langs het gebouw en langs het gebouw waren super veel kinderen, leeftijd gevarieerd, aan het voetballen en spelen. De directeur gebaarde naar een jongetje dat die iedereen bij elkaar moest halen. Vol enthousiasme ging hij dit doen. Vervolgens kwamen wij de eetzaal binnen, waar dus alle kinderen en begeleiders stonden. Wij moesten het podium op zodat iedereen ons goed kon zien. De directeur was aan hun, in gebarentaal, aan het uitleggen wie wij zijn en wat we komen doen. Helaas komen wij hier geen stage lopen, als de kliniek tegenvalt dan misschien wel maar tot nu toe nog niet. Als enige Romy gaat hier 5 dagen in de week stage lopen. Al de kindjes zwaaide, lachte en gebaarde naar ons. Toen we met de directeur naar buiten liepen, wilde ze allemaal mee lopen. Zo schattig. Nog wat gebaren geleerd, ‘ik hou van jou’ en mijn eerste letter. Bedankt en misschien tot ziens gezegd. Ik ben sowieso van plan om hier in ieder geval een dag mee te draaien. Zo lief de kindjes.

Taxi aangehouden naar de supermarkt. Het waaide erg hard, dus er kwam sowieso regen aan... Toen we in de supermarkt waren, heeft het geregend. Toen we net klaar waren, was het weer droog. Top timing. Vervolgens zijn we naar de markt gegaan in Hohoe weer. Kennelijk is het op maandag markt dag voor veel Ghanezen, dit was zeker te merken. Super druk! Heel veel mensen riepen naar ons ‘Javu’ dit betekent blank persoon. Het is niks negatiefs gelukkig.

We hebben op de markt groentes, fruit en kruiden gekocht. Ook wilde ik heel graag vlees kopen omdat ik dit al de tijd nog niet gegeten heb. We gingen eerst gebouwtje in waar al het vlees lag, nou wat een geur zeg. Buiten rook je het al super erg maar binnen. Het was niet te hebben, de combinatie van de geur, hoe het vlees erbij lag en de insecten erbij. Gruwelijk. Ik denk dat ik heel weinig vlees hier ga eten.

We moesten een stukje lopen naar het taxi station en ook om nog bloem te halen, alleen de pijn die ik had was erger en erger geworden. Ook had ik de hele dag niks gegeten en we hadden allemaal zware tassen vast van de boodschappen & onze eigen rugzak + heuptas nog. Dit was iets teveel. Romy zag dat ik heel erg wit werd dus ben ik voor in de taxi gaan zitten en zijn we aangereden richting ‘huis’.

‘S avonds hebben we het rustig aangedaan en enigszins op tijd gaan eten.

We hebben een leuke dag gehad, veel indrukken weer! Jammer dat ik zoveel pijn heb gehad maar ik hoop dat ik me morgen iets beter voel! 

* LIFE BEGINS AT THE END OF YOUR COMFORT ZONE*

* A U K *

🇬🇭❤️