* B I J N A T E G E N D E V L A K T E *
Ghana trip dag 33
Maandag 4 maart
Vandaag weer een stage dag in het ziekenhuis, vannacht super slecht geslapen maar wel heel goed ontbeten!
Om 7 uur gaan we pas met de taxi omdat we er anders meer dan 15 minuten te vroeg altijd zijn! En de meeste verpleegkundiges zijn toch altijd later dan half 8!
Vandaag veel wonden gezien.
Er kwam een verpleegkundige spullen halen om een vrouw te hechten op Maternity. Ik vroeg aan Phyllis wat ze ging doen en ze nam me direct mee naar Maternity, hier dus meegekeken bij een 17 jarig meisje die net bevallen was en ingescheurd was. Ik vind het wel heftig hoe sommige verpleegkundiges en doctoren met patiënten omgaan. Dit meisje had pijn bij het hechten en de verpleegkundige gaf haar af en toe een tik en zei, na mijn idee, in Ewe (taal die ze hier spreken) dat ze niet mocht schreeuwen.
Terug op mijn afdeling dit met Phyllis besproken en die zei dat dit normaal was hier in Ghana. Dat het bij de cultuur hoort.
De eerste patiënt die binnenkwam was een meisje van een jaar of 8 met een snee in haar hak die gehecht was. Het kwam doordat ze op haar school het gras aan het ‘cutten’ waren met een mes. Deze is in haar hak terecht gekomen. Hierbij zag je niet heel veel.
Vervolgens kwam er een man met katheter en hij was blind en oud binnen. Al 1 hele dag niet kunnen plassen dus hij kwam hierheen om de katheter eruit te laten halen. Nieuwe katheter geplaatst door Phyllis en blaasspoeling uitgevoerd. Ook met Phyllis besproken dat hij door wordt gestuurd naar een uroloog in verband met veel bloed bij de urine en kennelijk is hij hier vaker geweest met dezelfde klachten de afgelopen tijd. Zijn zoon denkt ook dat hij een infectie heeft.
Erg schattig was dat hij opgegeven moment naar mij vroeg, hij zag me natuurlijk niet en werd ook niet echt geïnformeerd over mij. Vervolgens zei die tegen Phyllis dat die me erg wilde bedanken voor mijn mede hulp, nou ik smolt hoor!
Ohja tussen de patiënten ga je natuurlijk gewoon lekker chillen en doe je niet allemaal te snel aan. Op z’n Ghanees he!
Hierna kwam een patiënt binnen die ik al 2 keer mee heb gezien. Deze man heeft een grote wond op zijn voet die die al sinds oktober heeft. Er was helemaal niks aan de hand met mij en ik was gewoon aandachtig mee aan het kijken totdat ineens alles om me heen begon te draaien en flitsen. Ik ging snel tegen de muur aan staan en dacht dat het wel ging, vanaf hier kon ik de wond nog goed zien. Helaas was dit niet het geval. Nog geen minuut later begon het opnieuw en viel ik echt bijna neer. Net op tijd gaan zitten en wat gedronken. Geen idee waar het aan ligt want ik had vanochtend heel goed gegeten en voelde me prima!
Na even rust gepakt ging het wel weer, toch besloten om vandaag hierom geen wonden te verzorgen zelf.
Hierna kregen we een man van rond de 20 jaar door een motor een ‘hap’ uit zijn enkel. Phyllis heeft deze gehecht en verbonden.
Vrouw van 17 jaar met keizersnede wond die verzorgd moest worden.
Als laatste patiënt kregen we een baby waarbij de onderkant van de tong doorgeknipt moet worden. Ik mocht de baby vasthouden en het baby’tje moest erg huilen. Heel zielig 😢.
Na onze lunch, van 12 uur tot 13 uur ongeveer zijn er nooit patiënten...
Lekker saai dus!
‘s Avonds hebben we lekker met z’n drieën gechilld, popcorn gegeten en spelletje gespeeld!
* LIFE BEGINS AT THE END OF YOUR COMFORT ZONE*
* A U K *
🇬🇭❤️